Het kind een stem geven

Had jij er ook last van? Dat je, ondanks al je goede voornemens, afgelopen maanden weer eenvoudig geheel opging in het uitvoerende werk. Er volop van genoot. En tegelijkertijd afvroeg wanneer je moest slapen? Wat je eigenlijk heel belangrijk vindt... Ik wel!

Continu was er ook dat zinnetje in mijn achterhoofd: "Waar ben je mee bezig?" Let wel, niet beschuldigend. Geheel vragend, open, zonder oordeel, wachtend op een oprecht antwoord. En door dat zinnetje leerde ik als een gek, over:

  • Wat voorbereiden eigenlijk inhoudt. Dat de kern is, dat de voorbereiding al plaatsvindt. De kunst daar bij stil te staan en dat wat je dan te weten komt aannemen -  als voorbereiding. De uitwerking ervan in werkvormen daarna is dan een feest.
  • Dat gestructureerd loslaten met coöperatieve werkvormen enorm effectief is. Zowel wat betreft de hoeveelheid informatie die mensen dan eigen maken, als het recht doen aan de bijdrage die ze zelf hebben, als de beleving. Het creëert een sfeer van mee-denken, samen op bouwen en eigenaarschap; het zelfstandig samenwerken waar ik zo'n liefhebber van ben.
  • Dat je doelen echt op het niveau van product, proces en beleving hebt te formuleren, om betekenisvol te zijn. Betekenisvol onderwijs te kunnen creëren. Dat voor werkelijke betrokkenheid doelen tot de verbeelding spreken, waardoor ze oproepen tot activiteit; eigenaarschap. De kunst is leren te verstaan en de bijbehorende instrumenten te ontwikkelen om sturing te geven aan gewenste uitkomsten.

In dat laatste zinnetje zit waar ik eigenlijk mee bezig wil zijn: leren te verstaan. Het blijkt dat ik deze periode ingrediënten, zo je wilt data, hiervoor heb verzameld. En pas nu door het schrijven van deze blogtekst ontdek ik dit op een laag, waardoor ik niet anders kan dan daar consequenties aan te verbinden voor mijn werk (als onderwijs-ontwikkelaar).

Dat is ook exact waarom ik het schrijven van deze blogteksten heb georganiseerd. Hoe organiseer jij dit voor jezelf? Hoe neem jij de tijd om stil te staan bij waar je mee bezig bent? Vind je de rust daar waarderend over te schrijven? En de richting te ontdekken waarin jij het stuur in handen wilt nemen om bij te dragen aan het geheel? En hoe creëer je deze leerlaag ook bij en met de kinderen in je klas?

Dit schooljaar ga ik me wijden aan het ontwikkelen van een instrument hiervoor. Een instrument waarin het stilstaan bij je werk, het stellen van werkzame vragen, het verzorgen van de sfeer die dit vraagt en hoe je dit in de activiteiten van alle dag vanzelfsprekend opneemt uitnodigt als werk.

  • Om bewust zijn te vergroten in waar je mee bezig bent en wat je eigenlijk doorgeeft aan de kinderen en jongeren waar je mee werkt.
  • Om persoonlijk leiderschap te ontwikkelen, omdat ik geloof dat de kinderen daar het meest behoefte aan hebben nu en in de toekomst.
  • Om onze denkbeelden te emanciperen in de richting van de zich ontwikkelende maatschappij en het onderwijs dat daarin gegeven wordt.

Het genereert bij mij ZIN. Meedoen, reageren, of anderzins betrokken worden. Welkom!

You’ve successfully subscribed to Wenke Perspectief
Welcome back! You’ve successfully signed in.
Great! You’ve successfully signed up.
Your link has expired
Success! Check your email for magic link to sign-in.